Greyfriars Kirkyard
In mijn Halloween serie over de kerkhoven van Edinburgh ben ik aanbeland bij de bekendste van allemaal: Greyfriars Kirkyard. Het ligt vlak bij de Grassmarket, achter Candlemakers Row. Vanaf het kerkhof kun je het Edinburgh Castle zien liggen. Het kerkhof is al stokoud; in 1561 gingen de eerste mannetjes er de grond in en ligt al meer dan honderd jaar vol. Het kerkhof dankt zijn faam vooral aan het hondje Bobby. Het verhaal gaat dat Bobby de hond was van politieman John Gray. Die kocht hem in 1856. Twee jaar later overleed John Gray. Bobby miste zijn baas zó erg dat hij de rest van zijn leven (twaalf jaar) bij het graf van Gray bleef zitten om te waken. Over het trouwe hondje zijn twee films (waaronder een van Disney) gemaakt en talloze boeken geschreven. Dankzij Bobby bezoeken veel toeristen het kerkhof en de aangrenzende pub met de originele naam Greyfriars Bobby. Helaas blijkt het verhaal niet te kloppen. Een wetenschapper (booh) onderzocht het 140 jaar oude verhaal van Greyfriars Bobby en kwam er achter dat het aan alle kanten rammelde. Er leefde inderdaad een hond op het kerkhof, maar die zat daar omdat hij werd gevoerd. Twee horeca-exploitanten verzonnen het verhaal om mensen naar Greyfriars te trekken, destijds ene uithoek. Nadat het verhaal in de wereld werd geholpen, kwamen er 100x zoveel mensen naar Greyfriars als voorheen. Bobby, die volgens het 1858 tot en met 1872 bij het graf van zijn baasje zat, overleed al in 1867. De twee middenstanders besloten daarop heel snel een andere hond te kopen. Het was zelfs een ander ras (de originele was een bastaard, terwijl de tweede een Skye Terrie was), maar het werkte. Er bleven mensen komen en toen Bobby II overleed, kwam er zelfs een standbeeld voor hem. Het is nog altijd een toeristische attractie. Maar er is meer waarvoor toeristen naar Greyfriars komen. Fans van Harry Potter zijn vaak rondom een bepaalde grafsteen te vinden. Die van ene Thimas Riddell. JK Rowling baseerde Lord Voldemort (ook wel bekend onder de naam Tom Riddle) op zijn grafsteen. Verder is het kerkhof een van de meest spookachtige plekken ter wereld. Vooral rondom de graftombe van George MacKenzie, verantwoordelijke voor 18.000 doden tijden zijn leven, gebeuren vaak rare dingen. In 1998 brak een zwerver de tombe open, die tot dan toe honderden jaren was gesloten. Sindsdien vonden er rondom het grafmonument rare dingen plaats. Mensen hadden ineens krassen op hun arm, voelden zich raar en in sommige gevallen vielen ze zelfs flauw. In 2000 besloot de gemeente de exorcist Colin Grant in te huren. Die schrok zich kapot van wat hij voelde en gaf aan niets te kunnen betekenen, omdat de geesten te krachtig waren. Even later was hij dood. De gemeente besloot daarom dit deel van het kerkhof af te sluiten voor bezoekers. De “Mackenzie Polstergeist” werd een van de beruchtste geesten in de wereld. Het deel waar de graftombe staat, is nu weer wel toegankelijk. Ik heb zelfs een foto van de tombe gemaakt. Ik hoef niet te zeggen welke het is, want dat voel je zelf wel