Ik zit nu vier maanden in Edinburgh en ik ben ongelooflijk blij dat ik voor Heart of Midlothian heb gekozen voor mijn boek. Ik weet zeker dat ik geen betere club had kunnen kiezen. Er is dit jaar geen club waar zoveel verhalen in zitten als deze en dan moet ik nog veel dingen ontdekken. Ik heb nu al zoveel materiaal waarover ik kan schrijven dat ik waarschijnlijk sommige dingen zelfs moet schrappen. Het gaat in ieder geval een vrij dikke pil worden. Omdat ik er zelf erg te spreken ben over het boek tot nu toe, ga ik de crowdfunding weer eens onder de aandacht brengen. Wil je meedoen, of alvast het boek bestellen, dan kan dat door hier te klikken: http://www.glorioushearts.nl/ Daar staat een overzicht met alle mogelijkheden.

Achteraf gezien had ik een paar dingen anders moeten doen met de crowdfunding. Zo is het op slot gooien van mijn blog geen goed idee. Vandaar dat ik heb besloten om maandelijks een artikel te sturen naar de mensen die ‘member’ zijn in plaats van het blog te sluiten. Gisteren was het eerste exclusieve artikel, over mijn eerste vier maanden hier. De mensen die dit niet wilden, hebben hun geld voor het blog terug gekregen. Daarnaast krijgen deze ‘members’ (mensen voor de optie “toegang tot mijn blog” hadden gekozen, dus de 10 euro, 20 euro, 40 euro en hoger optie) de maand voorafgaand aan de publicatie van mijn boek iedere week alvast een hoofdstuk en mogen zij meedoen aan mijn maandelijks prijsvraag. Morgen verloot ik bijvoorbeeld een programmaboekje van de ‘McCreas Battallion wedstrijd’ tussen Hearts en Raith Rovers. Ik heb iedereen gemaild die ‘member’ was, maar voor de mensen die dat gemist hebben; je kunt nog tot eind deze week je status laten omzetten en je geld terugkrijgen. Andersom geldt ook voor mensen die alleen het boek hebben besteld; je kunt nog ‘member’ worden als je wilt.

Ook heb ik mij vergist in de vrije tijd die ik heb. Ik had op veel meer gerekend, maar in dat schrijven (niet alleen voor mijn boek, maar ook voor bijvoorbeeld het AD en Staantribune) is veel meer tijd gaan zitten dan gedacht. Zo had ik gedacht makkelijk nog wat andere boeken te kunnen schrijven naast Glorious Hearts. Ik wilde een begin maken met Terraces & Floodlights 2 en het eerste deel vertalen naar het Engels, maar dat zit er niet in op het moment. Ook had ik niet verwacht zo snel mensen te leren kennen en een sociaal leven kost ook tijd. Mijn plannen om in een pub te gaan werken staan dan ook op een laag pitje. Maar juist dat was bedoeld om mensen buiten het voetbal te leren kennen en dat is nu al gelukt.

Nu ik hier zo’n vier maanden zit, heb ik al wel een beetje een idee hoe het boek eruit gaat zien. Iedere wedstrijd van Hearts (en dat zijn er momenteel 41, mocht Hearts eind deze week uit de beker vliegen en rechtstreeks promoveren) is een hoofdstuk. Voetbal is een kapstok voor mijn boek. Verwacht dus geen wedstrijdverslagen of iets dergelijks. Zo waren Dumbarton v Hearts en Hearts v Cowdenbeath vlak voor en na het Indyref. Natuurlijk zal ik iets over die wedstrijden schrijven en dingen die rondom die wedstrijden zijn voorgevallen, maar reken er op dat het onafhankelijkheidsreferendum een grote rol al spelen in die hoofdstukken. Zo was ik op de avond van het Indyref uitgenodigd bij vrienden thuis en dat was een heel bijzondere avond. Begin deze maand, met de Eerste Wereldoorlog herdenkingen hier, was ook heel bijzonder. Het hoofdstuk Hearts v Raith Rovers zal vooral daar over gaan.

Maar natuurlijk zal er ook wel voetbal inzitten. Niet over tactiek enzo, want daar heb ik toch geen verstand van/interesse in, maar wel over bijvoorbeeld over randzaken. Zo heb ik hier al heel veel geleerd over de derby tussen Hearts en Hibs. Ook het verschil tussen Glasgow en Edinburgh is mooi om te zien. Voordat ik hier kwam wonen, kende ik vooral Glasgow heel goed. Ondertussen ken ik Edinburgh veel beter. Het is mooi om te zien hoe verschillend twee steden in één land kunnen zijn. Zeker twee steden die nog geen uurtje rijden van elkaar liggen. Glasgow is een stukje gekker. Daar is meer te doen qua nachtleven, het is wat ruiger en sektarischer. Edinburgh is wat chiquer, wat saaier, maar wel veel mooier. Het contrast is erg mooi om te zien en dat zie je ook terug bij de vier voetbalclubs, maar daarover meer in het boek.