“Buller! Buller! Buller!” Zo begroeten de mannen hierboven op de foto elkaar. Het is de traditionele begroeting van leden van de Bullingdon Club, het meest elitaire studentencorps van de UK gelieerd aan de Oxford University. Om lid te worden van deze club moet je puissant rijk zijn of blauw bloed hebben. Liefst allebei. Deze foto van de Bullingdon Club duikt vaak op in discussie over het Indyref. Vaak begeleid met de vraag “wil je door deze figuren worden bestuurd”? Een legitieme vraag, want de tweede man van links op de bovenste rij is David Cameron, de huidige premier. De man met het helblonde haar, de meest rechtste die zit, is Boris Johnson. Hij is de huidige burgemeester van Londen en wil heel graag de volgende premier worden. Daarnaast heb je nog George Osborne, die niet op deze foto staat maar was wel lid was van de Bullingdon Club. Hij is minister van Financiën van dit kabinet. Een van de redenen waarom de Schotten op 18 september wel eens voor onafhankelijkheid kunnen stemmen is deze huidige Britse regering met allemaal Bullingdon Boys waar ze totaal geen band mee hebben.

Alle drie de mannen zijn Tories (afkorting van de Conservative Party). Die partij is nu (samen met de veel kleinere LibDems) aan de macht. De Tories zijn een erg marginale partij in Schotland. Slechts één van de 59 zetels die de Schotten leveren aan Westminister is een Tory, voor de rest is het hier allemaal SNP (Schotse nationalisten) en Labour (socialisten). De reden dat de Tories hier niets voorstellen is Margaret Thatcher. De “Iron Lady” is hier op veel plekken enorm gehaat en op het moment dat zij stierf, braken er spontaan volksfeesten uit. Ze wordt hier nog altijd gehaat vanwege haar harde, niet-sociale beleid. De Schotse conservatieven hebben momenteel best een aansprekende leider. Ruth Davidson is vrouw, jong voor een politica (35 jaar), dochter van een ex-voetballer van Partick Thistle, doet aan kickboksen en is lesbisch. Maar de Tories hier kunnen hoog of laag springen, ze zijn besmet door dat beleid van Thatcher. Zeker in de gebieden waar je veel mijnen had, staat stemmen op de Tories gelijk aan stemmen op de NSB.

De Schotse Tories hebben ook veel last van de huidige leiding van de partij. Het zijn allemaal heel elitaire personen van goede komaf. De Schotten kunnen zich totaal niet met hen identificeren en dat is erg in het voordeel van het YES-kamp. De aversie tegen de mannen die bij de Bullingdon Club hebben gezeten is heel groot. Waar de politieke leiders in Schotland bijna zonder uitzondering van gewone komaf zijn, zijn veel de huidige machthebbers geboren met een gouden lepel in de mond. Met name het lidmaatschap van de Bullingdon Club is iets dat veel Schotten verachten. De club bestaat al sinds 1780 en heeft een ontzettend slechte reputatie. Ze houden etentjes in de meest luxe restaurants en staan erom bekend dat ze naderhand dronken het restaurant slopen. Doordat ze geld zat hebben, komen ze er ook nog eens mee weg.

In 1927 werden bijvoorbeeld alle 468 ramen van het Peckwater Quad ingeslagen werd het glaswerk gesloopt en moesten alle lampen het ontgelden. D Bullingdon Club boekt vaak restaurants onder een andere naam, omdat veel eigenaren er niet op zitten te wachten dat alles wordt gesloopt. De schade wordt wel altijd vergoed, contant, maar de “ik doe wat ik wil, want ik ben rijk-mentaliteit” roept bij de gewone bevolking veel walging op. Zo ging de Bullingdon Club van 2013 op reis naar Afrika om wild te schieten. In de privéjet die ze daar naartoe vloog, stond bij iedere stoel een dure fles champagne. Veel leden van de club, die overigens amper 20 man telt, hebben III of IV achter hun naam staan omdat ze de zoveelste in de lijn van een adellijk geslacht zijn.

Het is niet voor niets dat je amper Tories ziet in het debat over het Indyref. En als ze dan een keertje wat zeggen, heeft het meteen een negatieve invloed voor het NO-kamp in de peilingen. Vandaar dat vooral Labour momenteel het woord voert bij de tegenbeweging. Toch is het heel raar dat de huidige regeringsleiders zich amper laten zien tijdens het debat over een van de belangrijkste gebeurtenissen ooit in 307 jaar Verenigd Koninkrijk. Voor de Tories zou het electoraal ook niet verkeerd zijn om Schotland kwijt te raken, want daar winnen ze toch geen zetels. Als Schotland zich afsplitst van de rest van het Koninkrijk, zitten de Tories wel gebeiteld bij de komende verkiezingen. Aan de andere kant is Schotland een nettobetaler vanwege de enorme olievoorraad. Financieel gaat de rest het voelen als de Schotten onafhankelijk worden. En er gaan steeds meer stemmen op dat de huidige Britse regering zal moeten aftreden als het YES wordt, omdat er dan zoveel verandert.

Maar tot voor een maand geleden was het ondenkbaar dat de Schotten voor onafhankelijkheid zouden stemmen. Sinds dit weekend is het echt een nek-aan-nek-race geworden. Momenteel zijn dan ook alle Britse kopstukken (Cameron, Clegg en Milliband) in Schotland om te redden wat er te redden valt. Er ineens allemaal toezeggingen worden gedaan aan de Schotten over meer autonomie en een gelijkere verdeling. De paniek is totaal. Zelfs het angstzaaien, waarop de gehele NO-champagne was gebaseerd, lijkt te zijn gestopt. Ed Miliband, leider van Labour, roept iedereen in Engeland op om een Schotse vlag op te hangen om te laten zien dat Engelsen ze graag bij de UK willen houden. Het is allemaal iets te doorzichtig en dat David Cameron hier is, lijkt eerder een negatief effect te hebben. De eerste plek waar hij zich liet zien was tussen een stel bankiers en laat die mannetjes hier nu niet echt opgaan voor de populariteitsprijs. Het gaat volgende week ontzettend spannend worden, maar als ik nu geld zou moeten inzetten op wat het wordt, is het YES. En als dat gebeurt, zal het “Buller! Buller! Buller!” de eerstvolgende keer dat de ex-corpsmannen elkaar ontmoeten een stuk minder enthousiast klinken.