Ik had gisteren een gigantisch rouwmoment toen bleek dat Hearts in de Petrofac Training Cup Livingston away had geloot. Livingston is een zogenaamde “new town” en dodelijk saai. Hearts speelt daar komend seizoen al vier keer tegen, dus dat was balen. Ik had daardoor twee keuzes gisterenavond: mezelf in slaap huilen of naar de Willie Johnstone Cup gaan. Ik koos voor het laatste en stond even later op Volunteer Park. Alleen die naam is al geweldig. Overigens ook die van de club die er speelt: Armadale Thistle. Tegenstander in de Willie Johnstone Cup was Whitburn Juniors, een lokale rivaal. Jaarlijks spelen zijn voorafgaand aan het seizoen tegen elkaar waarbij deze beker op het spel staat. De opbrengsten gaan naar een goed doel. Ditmaal naar Jayden, een jong kankerpatiëntje.

De geschiedenis van Volunteer Park is geweldig. Het veld werd in 1880 gebruikt door de C Company Volunteer Battalion Royal Scots om te trainen voor een eventuele oorlog. Een jaar later trok Armadale Star in bij de vrijwilligers. Ze besloten daarop om hun naam te veranderen in Armadale Volunteers FC. In 1889 verdwenen de vrijwilligers naar een veld verderop en werd de naam simpel Armadale FC. De club was razendpopulair in het mijnwerkersdorp. In 1920 bereikte Armadale, na overwinningen op Clyde, Hibernian en Ayr, zelfs de kwartfinale van de Scottish Cup. Daarin was Kilmarnock met 1-2 nét iets te sterk. Wel werd Armadale in 1921 toegelaten in de Schotse Football League. Ze werden meteen derde en waren op het eigen Volunteer Park bijna onverslaanbaar. Ook werd er een nieuw toeschouwersrecord gevestigd. Tegen Albion Rovers in de Scottish Cup kwamen er maar liefst 12.000 man naar het stadion.

De derde plek werd niet meer geëvenaard. In de jaren dertig kwam de recessie en die was vooral goed voelbaar in de mijnwerkerssteden van Schotland. Mensen verlieten Armadale voor de grote stad en in 1933 werd de club uit de League gegooid door de bond. Armadale FC ging in 1935 en werd een jaar later heropgericht onder de naam Armadale Thistle. Ze gingen op Volunteer Park spelen (helaas ging wel de hoofdtribune in vlammen op) en dat doen ze nog altijd. Hoogtepunt is de finale van de Scottish Junior Cup in 1941. Na een 2-2 en 0-0 werd uiteindelijk de tweede replay met 3-1 verloren van Glasgow Perthshire. De club speelt vandaag de dag in de East Junior Superleague, het hoogste niveau dat ze kunnen bereiken en dat is erg goed voor een club zo kleine als Armadale Thistle. Hieronder wat foto’s van gisteren. Ik heb echt genoten van die gare handel daar. Er lijkt sinds de Leaguejaren niets meer aan te zijn gedaan en dat mag ik altijd graag zien. Echt een trip terug in de tijd (meer foto’s vind je hier). Oja, het werd 1-1 waardoor Armadale Thistle de beker nog een jaar mag houden.

Armadale. de stad waar men uitgesproken tegen onafhankelijk is

In Edinburgh zie ik voor stickers en vlaggen met “yes”, maar in Armadale was het net andersom

Dit hing bij de ingang van The Goth, een van de vele gezellige pubs van het stadje

En dit is The Goth. Die zitten vooral in oude mijnwerkersstadjes, want in Cowdenbeath zag ik er ook al een

Maar The Goth was niet de enige pub in Armadale. Ik kon ook naar de gezellige Krossbar

Terwijl ook The Corrie een warme en open uitstraling had. Daar kom je binnen als vreemdeling en vertrek je als een vriend (of in een bodybag)

Volunteer Park zag er vrij gesloten uit, maar gelukkig was er nog een andere ingang

En daar hadden ze prachtige thistles als versiering op het hek geplaatst. Dat mag ik graag zien

Eenmaal binnen was het helemaal een genot met stokoude terraces

Ook achter het doel. Hier stonden ooit duizenden mensen in de gloriejaren van de club

Zelfs naast de hoofdtribune, waar in de jaren zestig nog stoeltjes stonden, was terracing

En dit is hem dan. Geen heel mooi exemplaar, zoals die oude, maar functioneel en het past wel bij zo’n mijnwerkersclub

Het ballenmeisje was klaar voor de wedstrijd

En we zijn los voor de Willie Johnstone Cup

Hier draait het allemaal om. Slechts twee pond inkom, dat is geen Premier League

Maar zelfs dat was voor deze pinnige figuur nog te veel. Liever de hele wedstrijd ongemak door een hek kijken dan twee pond betalen dat naar een goed doel gaat. Bravo

Dit soort ingangen mag ik graag zien. Noem het een fetisj

Een andere fetisj van mijn zijn planten die door terraces groeien en die zag ik genoeg in Armadale

Beste actie van de avond, deze perfecte corner van Whitburn

Neds met Buckfast, een vast gegeven bij Junior League. Armadale was hier geen uitzondering op

Een thistle bij Armadale Thistle, mijn leven is af

De helden van de avond waren de twee grensrechters die nooit vlagden en op een vaste plek bleven staan

Deze was nog mooier. Die was met van alles bezig, behalve de wedstrijd. Het leek wel een ultra, alleen was hij zichzelf niet de hele tijd aan het filmen

En we eindigen met een laatste shot van Volunteer Park. Echt een heerlijk gare ground